Zakończony świat Rycerzy - Mors Atra

Gratulacje Wszystkim Uczestnikom tego świata, a szczególnie Hegemonowi Oliver Cromwell władającemu Anglią.

1. Anglia 88%
2. Anhalt-Bernburg 8%
3. Państwo Kościelne 3%
4. Hellada 1%
5. Węgry 0% mroki dziejów
6. Sycylia 0% mroki dziejów
7. Polska 0% mroki dziejów
8. Powiśle 0% mroki dziejów
9. Szwecja 0% mroki dziejów
10. Królestwo Polskie 0% mroki dziejów
11. Królestwo Danii 0% mroki dziejów
12. Sachsen 0% mroki dziejów
13. Zakon Krzyżacki 0% mroki dziejów
14. Kujavia 0% mroki dziejów
15. Mała Brytania 0% mroki dziejów
16. Morea 0% mroki dziejów
17. Loparowie 0% mroki dziejów
18. Chanat Krymski 0% mroki dziejów
19. Księstwo Oleśnickie 0% mroki dziejów
20. Hospodarstwo Mołdawskie 0% mroki dziejów
21. Burgundia 0%
22. Hiszpania 0% mroki dziejów
23. Fr. militiae Christi de Livonia 0% mroki dziejów
24. Familja kupca Rozenkranca 0% mroki dziejów
25. Ervadia 0% mroki dziejów
26. Czechy 0% mroki dziejów
27. Anglia 0% mroki dziejów
28. al-Dżihar 0% mroki dziejów
29. Navarra 0%
30. Księstwo Raciborsko-Opawskie 0%
31. Miechovia 0% mroki dziejów

1. Anglia 42% (12738) popiera: siebie
2. Burgundia 26% (7936) popiera: Anglia
3. Księstwo Raciborsko-Opawskie 12% (3630) popiera: Anglia
4. Navarra 8% (2519) popiera: Anglia
5. Anhalt-Bernburg 8% (2290) popiera: siebie
6. Państwo Kościelne 3% (961) popiera: siebie
7. Hellada 1% (382) popiera: siebie
8. Węgry 0% (1) popiera: Szwecja mroki dziejów
9. al-Dżihar 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
10. Anglia 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
11. Czechy 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
12. Ervadia 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
13. Familja kupca Rozenkranca 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
14. Fr. militiae Christi de Livonia 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
15. Hiszpania 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
16. Chanat Krymski 0% (0) popiera: Szwecja mroki dziejów
17. Hospodarstwo Mołdawskie 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
18. Księstwo Oleśnickie 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
19. Kujavia 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
20. Loparowie 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
21. Polska 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
22. Powiśle 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
23. Szwecja 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
24. Królestwo Polskie 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
25. Sycylia 0% (0) popiera: Państwo Kościelne mroki dziejów
26. Sachsen 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
27. Zakon Krzyżacki 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
28. Królestwo Danii 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
29. Mała Brytania 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
30. Morea 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów
31. Miechovia 0% (0) popiera: siebie mroki dziejów

Osady dogodnie położone:
1. Anglia 46,5% (40)
2. Burgundia 17,4% (15)
3. Księstwo Raciborsko-Opawskie 10,5% (9)
4. Navarra 9,3% (8)
5. Anhalt-Bernburg 8,1% (7)
6. Państwo Kościelne 4,7% (4)
7. Hellada 1,2% (1)

Złoto:

Ilość złota należąca do księstw: 142174.799517
1. Chanat Krymski 22% (31751.4) mroki dziejów
2. Węgry 18% (25523.5) mroki dziejów
3. Burgundia 16% (22744.6)
4. Navarra 8% (11693.3)
5. Hospodarstwo Mołdawskie 7% (10056.8) mroki dziejów
6. Sycylia 5% (7300.9) mroki dziejów
7. Polska 5% (7069.83) mroki dziejów
8. Hellada 4% (5557.47)
9. Królestwo Polskie 4% (5431.69) mroki dziejów
10. Anhalt-Bernburg 2% (3088.79)
11. Szwecja 2% (2730.1) mroki dziejów
12. Królestwo Danii 2% (2273.83) mroki dziejów
13. Familja kupca Rozenkranca 1% (2028.43) mroki dziejów
14. Zakon Krzyżacki 1% (1550.68) mroki dziejów
15. Anglia 1% (1535.43)
16. Sachsen 1% (1163.74) mroki dziejów
17. al-Dżihar 0% (376.906) mroki dziejów
18. Księstwo Raciborsko-Opawskie 0% (233.171)
19. Kujavia 0% (202.955) mroki dziejów
20. Hiszpania 0% (90.1563) mroki dziejów
21. Ervadia 0% (62.603) mroki dziejów
22. Morea 0% (54.8995) mroki dziejów
23. Czechy 0% (4.5528) mroki dziejów
24. Anglia 0% (1.4554) mroki dziejów
25. Państwo Kościelne 0% (0.114117)
26. Mała Brytania -0% (-0.5309) mroki dziejów
27. Powiśle -0% (-3.7104) mroki dziejów
28. Loparowie -0% (-19.6863) mroki dziejów
29. Fr. militiae Christi de Livonia -0% (-28.673) mroki dziejów
30. Miechovia -0% (-49.451) mroki dziejów
31. Księstwo Oleśnickie -0% (-250.452) mroki dziejów

Gratulacje Krzywy! Przez chwilę myślałem, że może uda się coś wskórać, ale jak patrzę na statystyki to chyba były płonne nadzieje ;)

Podziękowania dla wszystkich, którzy przetrwali te ponad 2 lata - o ile jestem w stanie to ocenić byli to Mikołaj, Leonardo oraz zdaje się Phillippe i Bernhard!

Fajny świat, trochę się nawalczyłem no i mam wrażenie, że powinienem go spokojnie wygrać, ale może to tylko wrażenie - mam nadzieję, że Larkana wszystko opisze i podzieli się notatkami :)

Gratulacje dla Hegemona i laureata Pieczęci - mimo różnych dziwnych spraw świat całkiem sympatyczny a wygrana bezdyskusyjna.

A i zaznaczę wyraźnie, że zdobywcy pióra nie gratuluję (choć kroniki przednie) bo też mam prawo se focha strzelić ;P

Bernhard III - Anhalt-Bernburg

Mikołaj z tej strony. Gratulacje dla wszystkich zasłużonych.


Cieniu wygrać mogłeś go dawno temu. Dziwię się wielu Twoim decyzjom a zły jestem szczególnie za jedną. Kiedy mogłem dopaść armię papiestwa i ja pobić. Co najmniej trzy razy mi się odechciewało bo świat bardzo nie równo obrażony weteranami w płytach co zaczęli głodować. Szkoda też że Philippe odpuścił w pewnym momencie.

witam i dziękuję za gratulacje, przyznam się że nie w pełni zasłużone, z wielu nakładających się powodów. historia tej rozgrywki jest dosyć dziwna, czasem tragikomiczna, chętnie sie nią podzielę z mojej perspektywy, ale...

zgodnie ze starszeństwem w grze powinienem wypowiadać się po Helladzie i Burgundii, bo przy waszej piątce mój staż w grze jest mizerny. -)

Gratulacje dla zwycięzcy i laureatów, dla wszystkich wytrwałych (sama siebie raczej do nich nie zaliczę ).

Burgundia
Philippe II de Burgogne

Gratulacje dla Zwycięzcy oraz wszystkich którzy wytrwali do końca :) Jak będę w domu udostępnię swoje notatki, prowadziłem dość szczegółowe do mniej więcej połowy trwania świata chyba.

Mam chwilę, a że lubię i popisać i poczytać historie po zakończonych światach, to skrobnę kilka słów, mam nadzieję zbytnio nie zanudzając :)

Kto nie wie – graliśmy na mapie przeniesionej 1:1 z Victoria Deorum, ze stanem z dnia jej zakończenia, a więc z rozwiniętymi osadami, uzbrojonymi oddziałami itd.

Zacząłem jako górnik, co w tym układzie było chyba najgorszym wyborem, zwłaszcza że startowaliśmy z jedną osadą. Dodatkowo nie miałem dostępu do węgla, a teren wokół był ciężki do poruszania się, początek był więc toporny, ale jakoś poszło – zdobyłem dwie kolejne osady. Z tego co pamiętam na moim terenie nie było zbyt wiele oddziałów, jeśli już to jakieś pojedyncze ze standardowym uzbrojeniem i bez doświadczenia. Pierwszych 80 weteranówsławnych uzbrojonych w żelazo odkryłem dosyć późno, a zanim zebrałem siły, żeby się z nimi rozprawić minęło jeszcze więcej czasu – wtedy myślałem, że to super strzał, ale później się okazało, że takiego dobra było mnóstwo w całym świecie…
Początek polegał głównie na głodzeniu osad i zdobywaniu ich bez strat (o ile garnizony nie miały ustawionego rozkazu strzelaj ;)) i zdaje się część władców się na tym przejechała – albo przez nieudane szturmy albo przez zbyt małą ilość ludzi wymaganą do wzięcia osady bez walki. Miałem tez wrażenie, że m. in. z tego powodu sporo księstw było porzucanych, przyjąłem więc założenie - jeżeli ktoś się wyłożył, ale nie porzucił księstwa – nie dobijam i choćby nie wiem co trwam w sojuszu do końca świata. W ten sposób moim pierwszym sojusznikiem stał się Mikołaj Raciborski, drugim Leonardo z Hellady, później m.in. Konrad z Zakonu, skorzystał na tym tez Jedida, który ogarnął Państwo Kościelne.
Pierwsza wojna – obserwowałem starcie Państwa Kościelnego z Anhaltem, szykowałem na granicy wojsko i ruszyłem na zwycięzcę, czyli Anhalt. Poszło o tyle łatwo, że trafiłem na urlop Wiliama, który zdaje się zarządzać wojskiem musiał przez komórkę – bardzo przepraszam za ten timing :). Ułożyłem się z Leonardem, w ramach programu wspierania aktywnych graczy oddałem mu jedną zdobytą osadę i byłem już całkiem mocny.
To był pierwszy moment, w którym mogłem zagrać inaczej – skończyć Helladę i Racibórz, no ale założenia to założenia.
Kolejne wojny miały być na południu, ale sytuacja potoczyła się inaczej. Jedida objął dogorywające Państwo Kościelne, postawił je na nogi, ale przy okazji w swoim stylu wkurzył wszystkich naokoło, a najbardziej zdaje się Greghora (Sycylia) i Pawlo ;) Obaj, o ile pamiętam, za swój cel postawili zniszczenie Papiestwa (Greghor może bardziej z racji swoich interesów, był wtedy jednym z kandydatów do hegemonii, Pawlo to chyba po prostu z powodu zwykłego wkur…nia się ;)). Mogłem się do tego przyłączyć, no ale kolejny raz założenia.
Jedida radził sobie bardzo dobrze, ale chyba bez mojego wsparcia by nie ogarnął – rozbiłem sporą część sił Burgundii, która włączyła się do walki (Uheria przepraszam za tą zasadzkę w Nowych Ziębicach – najpierw byłem z niej zadowolony, bo była skrupulatnie zaplanowana, później jednak zaczęło mnie męczyć, że to było zbyt naciągane; natomiast Twoja reakcja na nią to TOP CLASS :), a potem dopadłem Sycylię i stoczyłem bitwę, która wyjątkowo dobrze mi siadła.
To był chyba moment, w którym mogłem pójść po zwycięstwo – najsilniejsi wrogowi rozbici, Państwo Kościelne odbudowane, ale wciąż na mojej łasce – wystarczyło je dobić, ale założenia to założenia.
Mniej więcej w tym samym czasie wystartował Festina Lente, a ja nie mogłem sobie odmówić udziału w świecie z forum. Miało to swoje kolosalne konsekwencje – Navarra nie była już tak dopieszczona jak wcześniej, straciłem czucie no i zrobiłem błąd –wdałem się w zupełnie niepotrzebną wojnę z Sycylią, tylko dlatego, że mi wycięła z 60 sławnych :/ Sławni szli na planowaną wojnę z Państwem Kościelnym i powinienem ten plan zrealizować, ale zamiast tego zacząłem walczyć z wrogiem, którego determinacji nie doszacowałem. Ktokolwiek wtedy władał Sycylią – szacunek, nie wiedziałem, że można tyle poświęcić, żeby wygrać!
Przegrałem walną bitwę, tracąc kwiat swojego rycerstwa; stało się to tuż po porażce w FL, było więc ciężko się pozbierać  Do tego Mikołaj, mój sojusznik, o którym byłem szczerze przekonany, że będziemy w sojuszu do końca świata, wykorzystał okazję i mnie zaatakował, dobijając dużą część pozostałego dobrego wojska. Było bardzo kiepsko, Pawlo miał mnie na widelcu, ale też popełnił błąd – wydał sporym oddziałem szturm na moją osadę, ale nie dołączył potem do tego szturmu pozostałej armii i sytuacja się odwróciła – musiał uchodzić, a ja odzyskałem nieco rezonu.
Navarra nie była już jednak potentatem, zamieniliśmy się rolami z Państwem Kościelnym – teraz Jedida rozdawał karty, ja byłem na łasce. Szansą był konflikt Raciborza z papieżem – doszło wtedy do bitwy między nimi łatwo wygranej przez Papiestwo, ruszyłem wtedy za Mikołajem (naciągając swoje zasady), wygrałem bitwę, ponownie zyskując broń i doświadczenie – znowu zacząłem się liczyć, ale księstwo nie było już tak dopieszczone, dość powiedzieć, że o ataku Państwa Kościelnego zorientowałem się, jak kościelni byli już pod moją osadą – udało się jednak ogarnąć temat na tyle, że powstrzymałem ruch Jedidy i przeciągnąć tak długo, aż ten stracił zapał i zniknął z Megalomanii.
W czasie tej wojny aktywowała się Anglia. Południowa część świata była dla mnie zagadką, niemal zero wiadomości stamtąd docierało, ciężko było z kimś porozmawiać i mam wrażenie, ze w odróżnieniu od północy oni tam głównie siedzieli i nic nie robili – niemniej wychodzi na to, że Anglia zagarnęła tam większość świata. Gdy ja się organizowałem po walce z papiestwem Anglik bez pośpiechu zjadał chyba niezbyt aktywną, ale dość bogatą Sycylię. Gdy zorientowałem się, że Państwo Kościelne jest praktycznie porzucone zacząłem korzystać i dobijać jego oddziały, ale nie zdążyłem ze wszystkim przed przybyciem Olivera. Niby mieliśmy kontynuować dzieło razem, ale w miarę napływu coraz to nowszych sił z południa wyszło mi, że albo powstrzymam Anglików teraz, albo będzie pozamiatane. Rozpoczęła się kolejna wojna, miesiąc świetnych zmagań, kilku zwrotów sytuacji i ostatecznie bitwa na bodajże 2.800 ludzi, w której dostałem takie manto, że do tej pory nie mogę się pozbierać ;).
Świat już wtedy był skończony, Oliver zdaje się jeszcze pokazał swoją siłę Anhaltowi i po tej demonstracji zapadła decyzja, że składamy hołd.

Tu nie żadne urlopy ani komórki przeszkodziły. Po prostu wszedłeś w miękkie po ciężkiej i wyrównanej kampanii. Świetny timing ;)

Anhaltowi nie było co pokazywać. Znał swoje miejsce, trzy razy rozbity nieomal do zera. Miałem cztery setki świetnego wojska to nie chciałem by się to skończyło bez mojego akcentu - liczyłem zresztą, że Mikołaj też uderzy ale zdaje się nie miał najmniejszych szans mimo mojej dywersji.

Ps. swoją drogą nigdy nie pojmę czemu mnie nie dobiliście. Navarra, Hellada i Papiestwo. Ostatnie straciło władcę po wojnie ale Ty wraz z Leonardo zamiast mnie dobić zostawiliście mnie z jedną osadą i resztkami wojska (330 ludzi łącznie) to chyba nie było zbyt rozsądne.

Jeżeli o mnie chodzi to:
- po naszej wojnie nie miałem już takiej potrzeby, wystarczyło mi to co zdobyłem;
- wiedziałem, że masz co najmniej 250 kusz;
- moja południowa granica była odsłonięta, wtedy jeszcze były tam aktywne i dość mocne księstwa, a ja uwzględniając teren miałem do swoich osad pewnie ze 2 tygodnie drogi, bezpieczniej było się wycofać niż oblegać ufortyfikowaną i uzbrojoną nadmorską osadę, zwłaszcza, że Leonardo mógł mieć na Ciebie oko :)

Ale, ale - ja jeszcze tutaj nie napisałem, że grałem Sycylią;) Po pracy napiszę o tym świecie z mojego punktu widzenia.

ps. no dobra, grałem Sycylią;))

# 12

ja w kwestii formalnej :-)

w żadnym wypadeczku za akcję pod Ziębicami nie można obwiniać Uherii !

Niestety ale to był mój "autorski" manewr = kurnaaa, wszystko dookoła mówiło "NIE RÓB TEGO" , Uheria też mówiła, nie idź bo cię złapie - te Ziebice do niczego nie były nam potrzebne - nie byliśmy jeszcze gotowi do poważnej wojny z dobrym przeciwnikiem - armia była dopiero w 80% gotowości - noo kurna WSZYSTKO było przeciw = a ja tym bardziej !! co ja? ja nie skoczę?! No i kuźwa zrobiłem to.... a przecież... można było spoko pomaszerować na Angola bo tam chyba miał się zmienić władca i dopiero na tron szykował się Krzywy...

Przy okazji = moje gratulacje Krzywy !!!

Sycylię też pozdrawiam.

Papę Innocentego też pozdrawiam, aczkolwiek tak wkurzający papież to się rzadko zdarza

Noo i pozdrawiam Karolusa.... aczkolwiek nie wybaczam mu tej zagrywki poniżej pasa... i to do spóły z kim... z osobą papieża na tronie papieskim = dno dna !!!!!

Opawskie też pozdrawiam

aaaa i udało mi się zobaczyć Kantor Kupca Rozenkranca.... łezka w oku mi się zaświeciła :-)

ps

ja niemal od roku nie zaglądałem już do tego świata więc - moje opowieści dotyczą zaledwie fragmentu tej mega rozgrywki.
Resztę niech opowiada Uheria :-) = ja tylko w kwestii formalnej

W obronie Jedidi mogę powiedzieć, do ostatniej chwili wahał się, czy umożliwić mi to podłe zagranie.

A Kantor Kupca Rozenkranca umożliwił mi zidentyfikowanie świata, na mapie którego graliśmy ;)

Jestem na wyjeździe ale coś napiszę. Mapy nie znałem zaczęłam górnikiem po sąsiedzku tak jak Karol miałem jakieś chana ziemie z wojskiem standardowo uzbrojonym. Zebrałem pierwszą małą armię i oblegałem osadę. Nie pamiętam jak mocny był garnizon 50 uzbrojona ale czy żółta czy czerwona to nie pamiętam. Generalnie ich dogłodziłem i zaatakowałem z niskim morale ale nie zerowym odział może miał więcej jadła a osada była na jakimś plusie. Generalnie jak dobrze pamiętam Larkana mi sprawdził i wyszło że jak mieli się poddać to im po przecinku jakaś 1 tysięczna została a przeważyło to o mojej porażce. Zostałem bez wojska w sumie mniej miałem niż na początku świata a czasu trochę minęło.
Karol mnie wsparł i powoli ruszyłem do przodu.

Podobna historia u mnie, jakaś pomroczność mnie ogarneła, nie miałam 2x przewagi :(
i wtopa

Dla mnie to był przede wszystkim bardzo dziwny świat. Wypuściłem na samym początku 3 zwiadowców z których 2 chodziło dobre pół roku i nie dość, że pozwolili mi poznać wszystkich władców, to dokładnie odkryłem nimi całą ziemie niczyją na północ od Burgundii, południe Państwa Kościelnego, zachód od Navarra (piszę mocno z pamięci). W każdym bądź razie tymi dwoma zwiadowcami odkryłem pół mapy. W normalnych warunkach jest to niemożliwe, bo zwiadowców likwidują niezależni. No ale to jest szczegół.

Osobiście od początku wiedziałem na jakiej mapie gram i gdzie się urodziłem. Też zrobiłem sobie założenie, być może z gruntu głupie, a być może po prostu brakowało mi cierpliwości. Otóż, postanowiłem zrobić sobie 2 armie - północną i południową. Chciałem na zmianę nimi walczyć i trenować. Do czasu się to sprawdzało, ale jednak okazało się, że moja podzielona na pół armia jest słabsza od tych które działają w całości. W pewnym momencie chciałem częściowo wycofać się z pomysłu - na południu okopać wszystkie osady (komplety umocnień tam były), a całe wojsko posłać na północ. Kiedy jednak zacząłem liczyć ile mi to zajmie - konno z miesiąc albo więcej, to jednak zarzuciłem pomysł.

Prawdziwą patologią były w tym świecie były osady upadłych Księstw. Na moich rdzennych terenach było zaplecze Szwecji. Podbić to było trudno, a magazyny były pełne - łuków, maczug, skór i żywności. Tylko ta ostatnia była przydatna na wojnie. Podbiłem tych osad z 10, (w między czasie dwa mniej aktywne Księstwa na północy Półwyspu Skandynawskiego), Szwecja nadal miała kasę na żołd garnizonów, niskie podatki dla osadników - więc osady podbijało się dość trudno. Kiedy osady mi się skończyły, okazało sie że Szwecji skończyła się kasa, co widziałem po wyludnianiu się wiosek. W międzyczasie doszło do zajść z udziałem państwa Kościelnego o czym pisaliście wyżej. Na tronie pojawił się Papież z manią własnej zajebistości i... zaczął podbijać z marszu kolejne osady Szwecji, bo Szwecji właśnie skończyła się kasa. Osady po jego stronie Bałtyku, dodam co dla Szwecji było zagrożoną granicą we wcześniejszym świecie. Państwo Kościelne w ciągu góra miesiąca z zadupia świata, bez wojska, zyskało wojsko bardzo doświadczone, a co gorsza masę uzbrojenia stalowego.

Skończyło się tak, że południową armię zwabił do pułapki Navarra, niestety częściowo z mojej naiwności i słabej komunikacji z Burgundią. Północną armię straciłem z Państwem Kościelnym, bo już mi się odechciewało przerzucać na front żywność i prowadzić wojnę miesiącami.

Gratuluję tym którzy grali tu tak długo. Ja szczerze mówiąc ostatnie miesiące kiedy w tym świecie grałem robiłem to już z totalnego musu. To był dla mnie świat po długiej przerwie i spowodował też kolejną roczną przerwę...